Ούτε στις 17 Μαΐου, ούτε ποτέ πανεπιστημιακή αστυνομία!
Το δημοκρατικό κίνημα στο πλευρό της νεολαίας για να μην αναβιώσουν μηχανισμοί σπουδαστικού της ασφάλειας.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, στις 17 Μαΐου αναμένεται να «πιάσει δουλειά» η πανεπιστημιακή αστυνομία, εν αναμονή της απόφασης του ΣτΕ για τη συνταγματικότητα του νόμου.
Η κυβέρνηση, αντιμέτωπη με οξύτατα κοινωνικά προβλήματα, την ακρίβεια, την ενεργειακή φτώχεια, τις τεράστιες δυσκολίες διαβίωσης της κοινωνίας, επενδύει για άλλη μια φορά στη γνωστή στρατηγική της έντασης, για να παρουσιάσει «έργο» στο πεδίο του «Νόμου και της τάξης». Στο στόχαστρο για άλλη μια φορά ο χώρος του πανεπιστημίου και η νεολαία. Επαναφέρει στη συζήτηση για την εφαρμογή του μέτρου της πανεπιστημιακής αστυνομίας, ενός μέτρου εντελώς απονομιμοποιημένου, που έχει επανειλημμένα πάει στις καλένδες αφού έχει απορριφθεί ως ξένο σώμα από την πανεπιστημιακή και εκπαιδευτική κοινότητα.
Οι σοκαριστικές εικόνες του αστυνομοκρατούμενου επί δύο εβδομάδες ΑΠΘ, που η κυβέρνηση μετέτρεψε από χώρο εκπαίδευσης και ζωής της νεολαίας, σε πεδίο τρομοκράτησης, ξυλοδαρμών και βασανισμού φοιτητών, φοιτητριών και καθηγητών καθιστούν ακόμη πιο σαφές το εφιαλτικό όραμα της κυβέρνησης και της Υπουργού Παιδείας για τα πανεπιστήμια. Επιδιώκουν να καταστείλουν και να ξεριζώσουν την ζωντανή κοινωνικοποίηση της νεολαίας, το φοιτητικό κίνημα και τη συνδικαλιστική δράση των νέων, αλλά και το διαχρονικό ρόλο των πανεπιστημίων ως τόπων ελεύθερης έκφρασης, προοδευτικών τομών και δημοκρατικών κοινωνικών αγώνων. Αλλά και να τροφοδοτήσουν ένα αντιδραστικό και ακροδεξιό εκλογικό ακροατήριο με εικόνες καταστολής, την ίδια ώρα που λίγο καιρό πριν η ΕΛΑΣ επέτρεπε σε εγκληματίες νεοναζιστικών συμμοριών να χτυπούν μαθητές και φοιτητές σε σχολεία. Η υποκρισία περισσεύει!
Η αστυνόμευση της πανεπιστημιακής ζωής είναι κηλίδα για τα δημοκρατικά κεκτημένα και εντελώς ασυμβίβαστη με το συνταγματικώς κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων. Ιδίως όταν η ΕΛΑΣ και τα διαρκώς αυξανόμενα σώματα «ειδικών φρουρών», έχουν μετατραπεί σε ένα ανεξέλεγκτο σώμα που ασκεί συστηματική βία, αυθαιρετεί και παραβιάζει στοιχειώδη δικαιώματα, επιδίδεται σε ξυλοδαρμούς και βασανισμούς, μέχρι και δολοφονίες πολιτών και ιδίως νέων, όπως στην περίπτωση του Ν. Σαμπάνη, κατασκευάζει σκευωρίες και κίβδηλα κατηγορητήρια. Ένα σώμα που μόλις πρόσφατα αποκαλύφθηκε στην περίπτωση του «Ινδιάνου» πως δεν δίστασε να στερήσει την ελευθερία ενός πολίτη με σαθρές και ανυπόστατες κατηγορίες, δεν έχει καμία θέση στους χώρους που ζουν, σπουδάζουν και πολιτικοποιούνται οι φοιτητές και οι φοιτήτριες.
Να γνωρίζουν ότι η νεολαία δεν είναι μόνη! Στο πλευρό της, θα βρεθούμε για να υπερασπιστούμε τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, το μέλλον των νέων, οι μαχόμενος νομικός κόσμος, το σύνολο του δημοκρατικού κινήματος.
